Een lievelingsseizoen heb ik eigenlijk niet echt. De meeste mensen houden van de zomer, maar die is mij te warm. De winter wordt door velen verafschuwd, maar ik houd wel van kou en sneeuw vind ik helemaal niet erg. Deze zomer hebben we heel veel warme dagen gehad. Met kannen vol limonade en mijn held, het schaduwdoek, heb ik me er doorheen gesleept. Meerdere keren heb ik zachtjes gezegd: “De zomer mag wel weer voorbij zijn, lekker als we weer eens een vest aan kunnen trekken.”. Nu het zo ver is dat het al wel herfst lijkt en ik mijn vest regelmatig van de kapstok grijp, mis ik de zomer toch al wel een beetje. Nooit gedacht dat ik dit ooit zal zeggen, laat staan schrijven. Om aan het treurige weer van dit moment te ontsnappen volgt hieronder mijn tip voor een reisje naar Portugal. Een fantastisch guesthouse in een prachtige omgeving met grote kans op mooi weer.

Afgelopen april maakte ik, samen met mijn vriend Martin, een rondreis in Portugal van 10 dagen. Ter voorbereiding boekten we de eerste 2 overnachtingen in Porto en een huurauto waarmee we Portugal zouden doorkruisen. De rest van de overnachtingen en de route zouden we ter plekke bepalen. Vanuit Lissabon boekten we onze één-voor-laatste nacht in Vila Nova de Milfontes. Een taxichauffeur in Lissabon tipte ons over deze plaats, zijn persoonlijke favoriet. Wij waren nieuwsgierig en boekten bij Tres Marias een kamer voor één nacht. Prachtige foto’s beloofden ons een verblijf als in een film.

Via een lange hobbelige zandweg bereikten we na een lange dag (terwijl we even stopten bij een strandje werd er in onze auto ingebroken) eindelijk het guesthouse Tres Marias. Onderweg hadden we met Balthazar, de eigenaar, gebeld dat we wat later waren. Toen we met onze 2^e huurauto zijn landgoed op draaiden, stond hij al op ons te wachten. Deze man is echt de ultieme guesthouse eigenaar. Je voelt je meteen bij hem op je gemak. Hij praat even gemakkelijk over de ezel die op het punt staat te bevallen als over de technieken die hij heeft gebruikt om de oude gebouwen om te toveren tot slaappaleisjes. Alles lijkt mogelijk te zijn en binnen no-time en zonder zichtbare moeite wordt je vraag (wat die ook mag zijn) beantwoord. “Zullen we hier alsjeblieft nog een extra nachtje boeken?” vraag ik aan Martin nog voordat we officieel hebben ingecheckt.

Nadat Balthazar ons heeft uitgelegd hoe het terrein in elkaar zit en ons de kamer heeft gewezen, belt hij even met Joana, de keukenprinses, om te vragen of er nog twee mensen kunnen mee-eten. 10 minuten later lopen wij gewapend met een knijpkat over het pikdonkere landgoed richting het gebouw waar wordt gegeten. Een knijpkat ja, want alle mogelijke ongemakken worden bij Tres Marias meteen bestreden. Tegen de muggen, die als bloeddorstige beesten op ons liggen te wachten in de slaapkamer, hangt een beschermend muggennet. Voor de warmte van de zon, die overdag je kamer in een sauna kan laten veranderen, zijn houten luiken aan de binnenkant voor de raampjes gemaakt. Voor de zaklamp, met batterijen die altijd leeg zijn als je dat niet kunt gebruiken, is de knijpkat de oplossing. Fijn!

Als we het gebouw waar wordt gegeten naderen, staat er al wat mensen te wachten. Een groep van 6 Engelse wandelaars logeert hier ook 2 nachten. Echte natuurliefhebbers en allemaal net opa of oma geworden. Er sluit nog een 5-koppig jong gezin aan uit Mauritanië. De vader werkt daar non-stop in de mijnen. Als ze een paar dagen als gezin samen kunnen zijn, reizen ze af naar Tres Marias. Een gemixt gezelschap, iedereen voelt zich op zijn gemak. Binnen staat Joana al op ons te wachten. Ze is net klaar dus we kunnen aan tafel.

In de hoge witte ruimte met grote ramen en lange gordijnen staat een houten tafel met witte kleden die wel plaats bied aan 20 personen. Erboven hangen grote lampionlampen, eromheen allemaal verschillende houten stoelen. De tafel staat vol lekkere kleine hapjes: Mozzarella, tomaten, ham, olijven, brood met boter om mee te beginnen. Uit de ingebouwde kast in dezelfde ruimte, gemaakt van oude houten deuren, komt het servies voor de volgende ronde. Verse soep, gemaakt door Joana zelf. Het eten gaat niet zo snel want er wordt veel gepraat en gelachen. Als ze de borden komt afhalen om plaats te maken voor het hoofdgerecht schep ik nog snel de laatste lepels soep naar binnen. Het hoofdgerecht wordt in buffetvorm gepresenteerd op een tafel iets verderop in de ruimte. Grote traditionele aardewerken schalen met allerlei lekkers staan al op ons te wachten als Joana ons uitnodigt om te komen luisteren naar haar uitleg bij het eten. Zo gaat het ook met het nagerecht. Het zijn allemaal gerechten die ze volgens Portugees recept maakt. Ze verteld ons dat ze ’s ochtends, nadat ze het ontbijt heeft verzorgd, altijd naar de markt gaat. Daar kijkt ze wat er die dag wordt aangeboden en daarmee bedenkt ze wat ze die avond op tafel gaat zetten. Heerlijk toch!?

De volgende ochtend worden we wakker en kunnen we eindelijk bekijken waar we terecht zijn gekomen. De gebouwen zijn modern, maar oude details worden ook zeker niet vergeten. Alles is in lichte kleuren geschilderd en aangevuld met natuurlijke materialen en accessoires. Het voelt fris en warm tegelijk. Elke kamer heeft een eigen buitenplaatsje. Sommigen in de vorm van een terrasje, anderen in de vorm van een veranda. Voordat Balthazar hier gasten te logeren kreeg, fokte hij hier struisvogels op voor de vleesindustrie. De vogelgriep bracht daar verandering in, maar nog steeds stapt er een struisvogel rond in de weide waar ook ezels en schapen als grasmaaiers functioneren. Ze maaien in de weilandjes die rondom de gebouwen liggen. Kurkeiken, olijfbomen, eucalyptusbomen en wat den-achtigen zorgen hier voor schaduw. In het voorjaar zijn de velden die rondom het landgoed liggen groen en soms vol bloemen. Dat veranderd in de zomer naar dor en bruin. Vanaf Tres Marias heb je op verschillende plekken een prachtig uitzicht over de landerijen rond de accommodatie. Daarachter liggen bossen met kurkeiken die tig-jaren oud zijn en waar een herder met zijn schapen rond trekt. Ook de stranden die in de buurt liggen zijn adembenemend.

Na het uitgebreide ontbijt op de 2^e ochtend (ja, we hebben gelukkig nog een nacht bij kunnen boeken) besluiten we dat we hier zeker nog eens terug komen. We zijn nog lang niet uitgekeken daar en de sfeer die er hangt brengt ons echt tot rust zonder dat het saai wordt. Nu het in Nederland weer wat herfstachtiger wordt denk ik vaak terug aan deze 2 heerlijke dagen. Kon ik nu maar terug!

alle foto’s komen van de website waar deze accommodatie ook te boeken is: booking.com